sessiz çırpınışlar
haykırmaktan sesim kısıldı ama o sağır olmaktan öte gitmedi. ve hatta sanırım kör oldu. artık varlığıma dair hiçbir şey hissetmiyordu. en acısı da bu ya. sanki hiç yaşanmamış ve olmamışım gibi. terk edilişin tadı hep taze. acımsı ve kederli bir tat. ağzından bu tat ve yüzündeki sahtelik sahte gülümsemeler asla eksik olmuyor. sen gideli iki mevsim geçti. cemreler düştü toprağa. kuşlar yeniden göç etmeye başladı. kış uykuları bitti ama ben uyanamadım. ben hala depderin bir uykunun en kuytu köşesinde sıkışık kaldım. hayatımın gregor'dan bir farkı kalmadı. yataktan asla çıkmıyorum. evin her köşesinde sen varsın. sen benim varlığımı reddettin ama ben senin siluetlerinle konuşuyorum. gittin ardından hiçbir şey yaşamanın tadını hissettirmedi. hiçbir şey ve hiç kimse bana elini açmadı. bırak el açmayı sen bana kollarını açardın. zaman bunu da tüketti. zamanın içine hapsolmuşsun gibi. o anda kalmışım gibi. o otobüsün camına yansıyan yüzüne son kez baktığımdan haberim yoktu. ne acı. gitti