macenin sonsuz sayılı günleri

ufuk çok uzakta artık yalnız değiliz sevgilim gece çok uzun  ay ise dolunay bu karanlıkta içini korku kapladı farkındayım ama bütün bu endişelerden uzak beraber bir sevdadır böyle yaşamak gitmek gözlerinde gitmek uzak diyarlara yatmak  gözlerinde yatmak sonsuzluğa  aramak gözlerinde aramak ay ışığını  gözlerin? gözlerinde yaşamak işte tek isteğim en uzak en adsız en sessiz  ve de yitik bir yıldız var görüyor musun? ölümsüz güzel ve çetin  ahenkli ve şaşaalı bir yıldız kümesi ezgisidir o aramızda dolaşan  ve bu bütün hissi oluşturan ve bu bütün evreni ayakta tutan  ama artık kendi sesime çekildim  bu karanlıktan bu iğrençlikten kaçıyorum o kadar çok yenildim ki  yeniden kavga etmek istiyorum hayatla tekrardan sevmeliyim kendimi  savaşmak istiyorum aynı zamanda uzlaşmak en çok da kendimle 

artık kimsesizsin kimsenin tek bir kişinin bile seni merak ettiği yok en derin uykularında zihnine giren uyandığında ilk aklına gelen artık yarım kalan rüyaların devamını istediğin an yok oldu yağmurların arttığı  güneşin etkisini kaybettiği  rüzgarların ise eskisi gibi esmediği anlar başladı kendi anlamlandırmaktan yoruldun kendine bir şeyler edinmekten bıktın ondandır artık eskisi gibi konuşmuyorsun ondandır artık eskisi gibi bitirmiyorsun  kitapları şiirleri filmleri ve yazman gereken şiirleri eve yalnız dönmekten yoruldun uykuya açsın başını en sert yastığa koyuyorsun sırf yalnızlığını bastırmak için yatıştırmak istiyorsun paramparça düşlerini en derin uykun en çok üşüdüğün an  en derin uykun yalnızlığı duvarın kenarında hissettiğin an rüyalar yok artık rüyaları beklemiyorsun ama en çokta zihnini bastırıyorsun  yoruldun en çok cevap vermekten yoruldun bundandır kısa kesiyorsun cevapları bitiremiyorsun şiirin ilk kıtasını  bitmiyor romanın ilk sayfası yorgunluğun yalnızlıktan değil