macenin sonsuz sayılı günleri

v1 çoğu şeyi iyiye gitsin diye  sonunda kimseye kötülüğüm dokunmasın diye yapıyorum yaptıklarımın çoğu zaman farkındayım bir sürü insan da biz hep buradayız diyor ama insanın kafası karışıyor  nerede o buradayız diyenler bilmiyorum bilmiyorum kendimizi niye bu kadar ciddiye alıyoruz daha ileriye daha iyiye gitmek için sürekli bir şeyler söylüyorum kimsenin kötülüğünü düşünmedikçe en kötü ben oluyorum insanın kafası karışıyor hep ne yapınca iyiyim ve seviliyorum ne yapınca kötüyüm ve nefret ediliyorum ama ben hiçbir şey yapmıyorum vazgeçtim artık nadir de olsa ağzımı açacağım çok nadiren bir şeyler fısıldayacağım yazarak v2 çok seviyorum diyenler en günahkar  kimse kimseyi sevmiyor herkes kendini seviyor sevgi öldü gitti çoktan ben bana ait olmayandan  benim olmayan andan yoruldum ait hissedemiyorum olacak ya olmayacak olan fark etmez mevzu hiçlik  v3 uzağa gitmeme gerek yok yeni sokaklar bulmak için kayıpken geçtiğin sokakların adını bilemezsin sonunu bilmediğim yollara gitmeliyim çıkm

yaşamınızın kontrolü sizde değil öyle olduğunu düşünebilirsiniz ama yanılıyorsunuz kendi kararlarınızı vermekte özgürsünüz kendi seçimlerinizi gerçekleştirmekte serbestsiniz sandalyede oturmaya devam edebilirsiniz ayağa kalkıp bir anda koşmaya başlayabilirsiniz veya ansızın elinizdeki bıçakla sokaktaki ilk gördüğünüz insanı öldürebilirsiniz ya da gözlerinizi oymak gibi çılgınca bir şey yapabilirsiniz ama sorun şurada ne isteyeceğinizi kontrol edemezsiniz ne görmek istiyorsanız onu göremezsiniz her davranışınızı önceden belirleyen arzularınız  ruhunuzun o kadar derinlerine işlemiştir ki onlara dikkat bile etmezsiniz ve bu da sizi mükemmel bir köle yapar bu nedenle, hayatınızı yaşamaya devam edin kafa yorduğunuz şeylerden bir sonuç çıkartabilmeniz mümkün dışı  herhangi bir şeye kapılmayın çünkü hepsi bir yanılgıdan ibaret sadece 'isteklerinizin' sizin kontrolünüzde olmadığı gerçeği üzerine kafanızı yormayın kafa yorduğunuz seçimler aslında seçilmiş değiller  bilinmeyenlerde duruy